Discussie over de aanleg van recreatieve fietspaden op initiatief van fietsers

29 december 2007

dure aanleg in beeld


Een weblog met veel foto's van fietspaden in het Noorden bevat een complete reportage over de aanleg van een "luxe" fietspad.
Prachtig pad, mooie omgeving, maar je vraagt je af hoeveel kilometer fietspad aangelegd had kunnen worden wannneer de uitvoering traditioneel was geweest, met behoud van het bestaande dijkje, met een kleinere werkbreedte en lichter gereedschap, met de bestaande ondergrond en een lichte halfverharding van aangetrild fijn puin, met lichte zelfbedieningspontjes in plaats van kapitale bruggen.
Als zo'n groot werkstuk wordt neergelegd, dan denk je weer: die overheid heeft toch een robuuste aanpak, maar als met eenvoudiger middelen 20 keer meer kilometers fietspad werden aangelegd, dan zouden veel problemen al over een paar jaar uit de wereld zijn...
Help ons het verschil te maken: small is beautiful. En het levert meer op.

28 december 2007

doe het zelf wegenbouw

Langzamerhand hebben we een leuke lijst materialen en leveranciers opgebouwd voor het lichte verhardingswerk dat vrijwillers in eigen beheer kunnen en willen uitvoeren.
Harken en spaden vind je bij ieder tuincentrum, en het is onvoorstelbaar wat onze voorouders daarmee voor elkaar hebben gekregen. Maar zelfs voor de professionals is het zware handwerk niet meer aanvaardbaar, dus zochten we naar lichte machines die in een aanhanger van een personenauto vervoerd kunnen worden, en die door iedere buurtvereniging te financieren zijn. Met de zoekmachine vind je diverse rupsdumpers met laadschep van twee tot vier mille tweedehands, maar die machines zijn meteen erg groot en zwaar.
Voor het vervoeren en storten vanaf de afleverplaats van steenslag en granulaat voor fundering of toplaag vonden we in Brussel een fabrikant van zelfscheppende en zelfrijdende kruiwagens. In Nederland zijn ze niet zo algemeen, maar nieuw aangeschaft is hij nog steeds betaalbaar en bovendien heeft hij dan nog charmes waar vrijwilligers misschien eerder voor vallen.
Wie het huren van vrachtwagens, bulldozers en grote dumpers uitspaart, kan bovendien werken waar en wanneer het uitkomt, en dat is ook een grote troef. Als het een dag slecht weer is, dan komen de mensen wel als het beter is: er zijn geen huurpenningen verloren.
Zo zijn trilplaten een goed alternatief voor walsen: betaalbaar en altijd bij de hand als er een klusje is. Walsen lijken aantrekkelijk, maar de lichtere soorten verdichten de fundering onvoldoende om een duurzaam resultaat op te leveren. Trilplaten zijn vrij algemeen en altijd wel op marktplaats te vinden.
Bij het gebruik van trilplaten is oefening wel belangrijk: je hebt zo een put getrild. Beter is, om met het ding in beweging te blijven, en de paden vanaf de zijkant af te werken met het midden misschien iets minder verdicht. Een bol profiel wordt bij regen erg op prijs gesteld en is ook duurzamer.
(nederlands verkeersbord G13)
Leveranciers van materieel, grondstof en ook verkeersmiddelen zijn overigens te vinden op onze site padenstichting.blogspot.com/

29 november 2007

Topografische fietspaden

Vijfentwintig jaar nadat we het eerste autoluwe fietsnetwerk publiceerden op topografische kaarten, toen nog onder het merk Dwarsstap, en vijftien jaar nadat ons door de heer Geudeke van de Topografische Dienst in Emmen werd uitgelegd dat topografische kaarten in opdracht van defensie werden gemaakt en het inventariseren van fietspaden niet onder hun opdracht viel, zie je toch steeds meer fietspaden op sommige topografische kaarten verschijnen.
Veel gegevens zijn inmiddels wel bekend bij dit nu onder het kadaster vallende overheidsbedrijf, maar bijna niemand slaagt erin ze goed te interpreteren. Zo heb ik "fietskaarten" gezien waarop slechts een fractie van de paden als zodanig was gemarkeerd.
Toch gaat de ontwikkeling nu snel: een voor Rijkswaterstaat (!) gemaakte topografische kaart had al bijna alle paden, al was nog een vijftien procent als gewone weg aangeduid.
De serieuze aantallen topografische kaarten die altijd aan fietsers en wandelaars zijn verkocht, mochten na ruim honderd jaar ook wel eens leiden tot redactionele belangstelling voor de niet-militaire gebruiker - zelfs als die gebruiker geen overheidspersoon is..

09 november 2007

Hart voor de Heuvelrug - alleen de fietsroute is vergeten


Fietspad op Zeisterspoor in de Biltse Duinen
De Heel de Heuvelrugroute was het vlaggeschip van de projecten om groene verbindingen in de Utrechtse Heuvelrug te herstellen. Je zou denken dat die route dan ook profijt heeft van de herverkaveling van defensieterreinen waar natuurclaims op liggen, zoals Soesterberg. De herverkaveling schept mogelijkheden om recreatie en natuur dichter bij elkaar te brengen, en om fietsers of wandelaars van ecologische verbindingen te laten profiteren. Maar de reconstructieplannen laten de fietser juist langer naast de N237 rijden, want de groene corridor bij Soesterberg wordt versmald en voor een fietspad ter hoogte van het viaduct is geen plaats meer. Kijk maar op de provinciale website.
Ons kaartje toont de huidige verbinding tussen de Biltse Duinen en de doorgaande paden naar het nationaal park Utrechtse Heuvelrug. Die verbinding kan wel beter, maar mag toch niet slechter worden? Om toch de lange lawaaizone langs de N237 te vermijden, overwegen we nu om een stukje Zeist in te gaan, door recent opgeofferde bosgebieden. Zie het verkende traject door Zeist.

07 november 2007

Meer maatwerk: uw regio ook?

Het aardige van een knelpuntennet in de vorm van internetlinks naar de knelpunten is de lenigheid ervan: de publicatie blijft intact en actueel.
Ommissies kunnen worden aangevuld, discussie wordt verwerkt om een haalbaar streefbeeld te kunnen presenteren.

De bedoeling is natuurlijk om de formule over de rest van Nederland uit te rollen, om te beginnen het midden en westen van Nederland.
Abonnees en meelezers van onze weblog worden van harte uitgenodigd om de mogelijkheden voor hun eigen regio met ons te bespreken.
Wat je zelf kunt, doe je zelf - en voor de rest zijn verschillende oplossingen mogelijk.

02 november 2007

Discussie over knelpunten

De nieuwe knelpuntenblog van Amsterdam blijkt wel discussie gaande te maken, maar niet via de weblog. Mensen sturen een mailtje om adhesie te betuigen, vragen te stellen, standpunten naar voren te brengen enzovoort.
Ook prima, al had ik liever openbare discussie gehad, dan weet je wie wat zegt.

Sommige gesprekken hebben betrekking op het wel of niet opnemen van knelpunten.
Zulke discussies wil ik in ieder geval verslaan op de fietsdiscussieamsterdam.blogspot.com. Daar kunnen dus onderwerpen opduiken die niet op de kaart staan, maar bijvoorbeeld wel in gemeentelijke plannen voorkomen.

28 oktober 2007

Eerste knelpuntenlijst gepubliceerd

Door het publiceren van een knelpuntenlijst met kaartjes voor een voorbeeldregio heeft onze ontwerpgroep de urgentie duidelijk gemaakt van de fietsproblematiek rond Amsterdam.
Terwijl dure recreatiewegwijzers worden geplaatst langs provinciale wegen die zelfs nauwelijks voor korte utilitaire ritten geschikt zijn, dreigen kansen gemist te worden om paden aan te leggen die WEL geschikt zijn -op plaatsen waar toch al geïnvesteerd wordt. Ook rivaliteit en schijnconflicten tussen verschillende groene belangen blokkeren soms een oplossing voor de recreatie in onvermijdelijke verstedelijksplannen.

Met deze eerste lijst "Knelpunten ten zuiden van Amsterdam" hoopt de stichting betrokkenen warm te maken om deel te nemen in een daadkrachtig collectief dat in vijf à zes jaar de eerste regio klaarmaakt voor de toekomst.

23 oktober 2007

vraag en aanbod van fietspaden

Utilitair fietsverkeer moet veilig en rechtstreeks zijn: het gaat om korte ritten waar weinig andere eisen aan gesteld worden. En de helft van alle Nederlanders maakt minstens een maal per week zo'n rit van gemiddeld hoogstens 8 kilometer.

Daarnaast maakt 39% van de Nederlanders per jaar minstens een dagtocht van gemiddeld 35 km.
Op de 48 korte ritten is er dus 39/50 x 1 lange rit, en slechts 1 op de 10 fietskilometers is een plezierrit. Dat klopt aardig met de budgetten voor de aanleg, maar toch wringt er iets.

Juist op lange afstanden krijg je dus veel kilometers voor de kiezen waar je als consument niet in beeld was bij de producent, of je hebt althans erg weinig keus.

Met recreatiekilometers is volksgezondheid gemoeid, en soms ontstaan omvangrijke nieuwe mogelijkheden door het aanleggen van een ontbrekende schakel.
In plaats van een masterplan voor een groot gebied gaan we ons daarom nu toeleggen op het goed gedocumenteerd in beeld brengen van zulke ontbrekende schakels. Gewoon een voor een de ballen neerleggen op de plek waar gespeeld wordt.. We gaan de vraagkant een podium geven.

09 oktober 2007

De les van de A73 (Limburg)

Omrijden kan ook leuk zijn, maar dat lukt niet wanneer in een gebied van 30 km lengte de helft van de dwarsverbindingen geschrapt is. De andere helft wordt dan twee keer zo druk. De schade is nog groter omdat tientallen vooral de kleinste wegen, zoals halfverharde karresporen geschrapt zijn, en de compensatie voor fietser en wandelaar bestaat uit zegge en schrijve 5 fietstunnels en 3 ecoducten. Om nu nog verrassende nieuwe fietsroutes te bedenken moet je miljoenen meebrengen. Met de toename van de bevolking zal dat al heel snel nodig zijn: de dwarscapaciteit van een weg is immers minder flexibel dan de lengtecapaciteit.
En als de weg vol is maar denken dat je met een pindabudget de mensen weer op de fiets krijgt, de mensen willen toch echt op die kleine wegen rijden..
Een beetje populistisch: van A naar B staat voor economie, van C naar D voor welzijn. Een troost, als het echt stilstaat dan kunnen we weer oversteken en misschien gaat het dan net als met die andere Muur: alles onder de grond.

08 oktober 2007

Tentakels van het motorverkeer in Sneek

Terwijl veel gemeentes zich beijveren om in het kader van fietsknooppunten hun bebouwde kom langs de groenst mogelijke route te ontsluiten kom je het stedelijk gebied van Sneek binnen langs autowegen. Tenminste als je je door het knooppuntennet laat leiden.
Bij het passeren van de gemeentegrens met IJlst kiest de bewegwijzering vanuit het Sneekerpad niet een van de vele paadjes door het park (er blijven er genoeg over voor ander langzaam verkeer) maar via de rondweg van Tinga ga je alsnog naar de N354 - terwijl je juist bent omgereden via IJlst om dat soort fratsen te voorkomen.
Het is geen vergissing maar beleid, want ook in het noorden wordt de Leeuwarderkade langs de Zwette (grotendeels al fietspad) niet benut, maar wordt je naar de Leeuwarderweg gestuurd. Wanneer je ervan uitgaat dat hier toch een vriendelijke gedachte achter moet zitten, hoe past die dan in het concept van de knooppuntenroutes?
Voor een stad die toch wel bezoekwaardig is per fiets (maar alleen langs andere routes) kun je alleen maar hopen dat de gesuggereerde routes slechts voorlopig zijn, in afwachting van een kleine reconstructie waarmee de situatie nog beter wordt dan die informeel al was..

Wandelpad: fietsers bij gedogen!

Van Amsterdam naar Nijmegen is natuurlijk een flink eind, maar het was een mooie dag.
Dan ga je natuurlijk niet dwars door stedelijk gebied, maar net bovenlangs Utrecht.
O ja, en zoveel uur in de lawaaizones levert een blijvende gehoorstoornis op, dus je zoekt wegen zonder continuverkeer.
Langs Angstel, Rijnkanaal, Vecht, Waterleidingkanaal, Noorderpark, Voordorp en Uithof lukt aardig, maar dan komt de Oude Rijn. Tot aan de Langbroekerwetering is er geen alternatief voor het tot "voetpad" verklaarde Jaagpad, en helaas is de verharding 5 tot 10 cm gezakt ten opzichte van de vele smalle bruggetjes. Nederland is het enige land waar jaagpaden opzettelijk fietsvrij worden gemaakt...
Gelukkig zijn de meeste wandelaars vriendelijker dan hun belangenorganisaties; een officieel onderbord "fietsers bij gedogen" zou beide partijen duidelijker bepalen bij de correcte omgang met een te smalle aanleg van een ook voor fietswandelaars vitale verbinding.
Want natuurlijk moet de fietser dan stoppen in de berm: het snelheidsverschil mag nooit meer zijn dan 5 km per uur. Op zulke paden moet trouwens een tegemoetkomende wandelaar ook voor een andere wandelaar de berm in: het pad is sowieso te smal.

Eigenlijk is het een zaak voor de Tweede Kamer: het verkeersbord "Wandelpad" kan alleen een verbod inhouden als er een nevenrijbaan voor fietsers is. Ze zijn even breed, en het minimaliseren van snelheidsverschillen is meer een kwestie van rijvaardigheid dan van natuurwetten.

Grappig waar de wegbeheerder na het plaatsen van borden zelf jarenlang afwezig is, dat weggebruikers de feitelijke ordehandhavers worden - en plaatselijke wandelaars dan lachend toegeven ter plekke zelf ook regelmatig te fietsen!

02 oktober 2007

Wegenbouw volgens het boekje

Van de week een oud leerboek wegenbouw op de kop getikt, natuurlijk met het oog op de techniek van fietspadenaanleg.
En inderdaad, de optie om -niet- te verharden werd erg nadrukkelijk behandeld. Veel paden die in de gloriejaren van de fiets op toeristenkaarten stonden, zijn dus "verdwenen" omdat gebruikers om onderhoud vroegen.
Fietsen had geen prioriteit, hoewel zelfs langs Rijkswegen in 1938 nog evenveel fietsers als automobilisten werden geteld.
Intussen staan er heel wat verhardingsmogelijkheden in, die misschien financieel haalbaar maken wat er met opgeschroefde eisen gewoon helemaal niet zou komen.
Vlak voor de oorlog zijn er zelfs machines in omloop geweest voor oppervlakteverbetering, die een productie van 10 km rijbaan per dag konden leveren op basis van cement en in de ondergrond aanwezig zand. Iets minder homogeen dan een "echt" betonpad, maar met twee zakken cement per meter toch afdoende voor licht verkeer.
?Wie heeft nog ergens een afdankertje staan om op te knappen?

20 september 2007

van A2 naar Barrière...

Zojuist gebeld door Rijkswaterstaat, die hebben me anderhalf jaar terug verteld dat de verbindingen dwars op de A2 Amsterdam-Utrecht open blijven, hoera.
Maar twee voor de recreatie belangrijke tunnels vlakbij Amsterdam gaan nu toch VIJF jaar dicht. (Voetangelweg en Winkeldijk)

We studeren al enige tijd juist op verbeteringen in de regio: de drievoudige verkeerszone A2-spoorbaan-Asd.-Rijnkanaal is een kostbare snee in het voor de recreatie van Amsterdammers zo cruciale Vechtplassengebied, en de landgoederenzone van Angstel en Gein (twee oude namen voor hetzelfde riviertje) ligt toch al ingeklemd tussen infrastructuur en afgesneden van de westelijke veenweiden en zusterrivier de Vecht.

We gaan nu maar eens bij de zandbazen inzoomen op wat er NA die vijf jaar gebeurt, want eerdere gesprekken met de provincie wezen juist in de richting dat er ook bij de overheid gezocht wordt naar recreatieve verbeteringen en compensaties, in verband met de toegenomen claims voor verkeer en woningbouw. Het kan niet zo zijn dat steeds meer mensen een steeds slechter woonklimaat krijgen...

18 september 2007

Van de VELUWE naar de RIJN

Onze club wil vooral plaatselijke initiatieven steunen. Maar daarnaast lopen we regelmatig op tegen grote zaken waar belangrijke winst voor de fietsrecreatie geboekt kan worden, waar "nog niemand op zit". Dan stappen we er zelf in.

De A12 is een van de grootste barrieres voor recreatieve fietsers in Nederland: hij doorsnijdt ons grootste en op een na grootste bosgebied.
In de Utrechtse Heuvelrug is de enige tunnel waar geen autoverkeer door gaat, geblokkeerd door een spoorbaan, dus een oplossing zal tijd kosten.
Maar de Veluwe heeft drie tunnels, waarvan er twee, ter hoogte van Nationaal Park de Hoge Veluwe, niet gebruikt worden. De paden erheen zijn versleten grindpaden, en ook voor de fietsersbond van Arnhem (het stadscentrum ligt 6 km van de ingang van het nationaal park) hebben die paden weinig prioriteit omdat met een jaarkaartprijs van een dubbeltje per dag "vooral het nationaal park zelf een barrière voor fietsers is".
Voor incidentele bezoekers en collectieve uitjes zijn de toegangsprijzen (7 euro per dag) wel een serieuze drempel, maar voor bewoners uit de omgeving, het meerendeel van de recreatieve fietsers, kan dit toch nauwelijks spelen.
Wij streven nu naar gesprekken met bestuurders in de omgeving om de toegang tot de tunnels hoger op de prioriteitenlijst te krijgen.
Bestuurders focussen nog wel eens op utilitair verkeer, maar je gaat pas fietsen als je er eerst plezier in gekregen hebt. Daar zijn goede paden met een eigen tracé voor nodig, en wel dicht bij huis. Als die er niet zijn, veranderen fietsers ook in recreatieforenzen die voor de eerste 6 kilometer liever de auto pakken.
Gelukkig voor Arnhem is in het verleden al de duurste stap gezet: de tunnels liggen er. Nu de paden nog...

04 september 2007

De Landelijke Fietsatlas gereed

192 pagina's met spiraalband en bladwijzer, schaal ca. 1:100.000 en vrijwel alle knooppuntroutes en LF-routes van Nederland, plus nog een groot aantal routesuggesties in streken waar (nog) geen bewegwijzerde routes zijn.
Het kaartbeeld is geoptimaliseerd voor fietsgemak (paden, routes, winkels, horeca, onderdak) en toeristische beleving (landschap, musea, attracties).
De informatie is zo omvangrijk dat de uitgave vooral voor de avontuurlijke fietser aantrekkelijk is: keuzen moet je zelf maken, routes optimaliseer je op grond van informatie en vermoedens, of je langs een gewone weg rijdt of door een vergeten landgoed is vaak zichtbaar op de kaart. Voor 24,90 ben je aardig onafhankelijk van andere informatiebronnen..

Vakantie-indrukken

Plattelandswegen in Drenthe zijn inderdaad vaak rustig, minder auto's dan op vrijliggende fietspaden in Amsterdamse woonwijken... Moet aan het nederzettingspatroon liggen, heel weinig bebouwing en slimme verkeerscirkulatie.
Missertje: Als je de N857 bij Papenvoort oversteekt om de Weg naar de Lagen in oostelijke richting te volgen, dan loopt die echt niet dood maar komt uit op het prachtige fietspad langs het dal van het Andersche Diep naar het Gietenerveld.

Op de Veluwe is het weer heel erg schrikken: niet de A12 is de barrière tussen de Arnhemse bossen Maasbergen, Warnsborn, Mariëndaal, camping Arnhem enz. enerzijds en de Hoge Veluwe anderzijds, maar de toevoerpaden naar de twee (!) recreatietunneltjes.
De grindvoorziening op de paden moet nog uit de jaren dertig dateren en is goed voor een eerste plaats in de categorie "slechtste fietspad" van de fietsersbond en de toeristenbond. Het ruwe terrein maakt dat de zuidelijke ingang van het nationaal park inderdaad alleen langs autowegen, dus het prettigst per auto te bereiken is. Zo gebeurt het dus ook: de paden naar de tunnels zijn door het publiek vergeten, al staat er bij de orientatietafel ter hoogte van knooppunt 45 nog een wegwijzer naar een geheimzinnig knooppunt 70..,
(meer informatie op 18 september en op de blogspot maasbergsepoort).

10 mei 2007

"Julianakanaalsage" (uit "VogelVrijeFietser"

Prachtige foto van geitepaadje met verkeersbord "inrijverbod", onderbord "eigen weg" en "gevaarlijk pad".
Vroeger kwam het dan niet in me op dat het gewoon om het fietspad gaat, maar de Fietsersbond, de gemeentes en de provincie |(Limburg) noemen het nu zelf ook "de fietspaden langs het Julianakanaal".
Waar gaat het om: de grond is van Rijkswaterstaat, en die zijn dus voor auto's en voor boten. Jammer dat daar 60 kilometer fietspad ligt, maar "voor ons is het gewoon een schouwpad" vinden ze.
Inmiddels hebben ze wel besloten om in 2008 (...) de "meest publieksgerichte overheidsinstantie te worden, dus nu willen ze er toch weer over praten - met andere overheden die nota bene betalen willen voor het onderhoud.
Ik maak me sterk dat de paden meer dan dertig jaar als fietspad opengesteld zijn geweest dus zijn het gewoon openbare wegen in de zin van de wegenwet, maar een wegbeheerder mag de onderhoudsplicht "natuurlijk" ontlopen door "verkeersmaatregelen die de veiligheid ten goede komen", dus het weren van alle rijverkeer. Fietspad van Rijkswaterstaat, afstappen dus en verder lopen...

PRATEN praten p r a t e n p r a t e n

Wanneer je soms dertig uur achter elkaar aan je beeldscherm zit voor een kaartproductie dan gaat het vormen van een netwerk langzaam.
Hoewel, toch van de week bij Natuurmonumenten op bezoek geweest om de doelstellingen van de stichting te bespreken: natuurbeleving dicht bij huis laten beginnen (dat wou Thijsse ook al..) en de fiets als meest geschikte hulpmiddel bevoordelen (meneer Pos van de allereerste fietspadenvereniging in Nederland heeft tenslotte zijn naam informeel aan hun bekendste nationaal park geschonken, de "Posbank" of eigenlijk "nationaal park Veluwezoom").
Kort en goed, ze willen niet in een bestuur en wandelen blijft prioriteit nummer 1 (met alle mileunadelen van dien..) maar ze zien ons wel als "gebruikersgroep" waar ze afspraken mee willen maken, willen meedenken over een groslijst aan te leggen paden (september, wie denkt er mee?) en publiciteit voor de stichting zien ze ook wel zitten.
Kortom, je wordt niet met open armen ontvangen maar als je gaat, kom je wel ergens.

En ja, de dienst IVV (infrastructuur, verkeer en vervoer) van de gemeente Amsterdam staat hoog op de lijst om mee te praten. En de Fietsersbond, want al hangt het recreatieve fietsen er maar een beetje bij, ze hebben wel een geweldig netwerk.

28 april 2007

Nogmaals Spoorwegovergangen

Op het symposium Samen voor Natuur in Velp, vorig jaar november, vond de ANWB-directeur naar aanleiding van onze opmerking dat de Tweede Kamer geld voor 1000 km wandelpaden uittrekt, dat er dan ook geld voor "1000 km fietspaden" moet komen.

Een sympathieke reactie, waar we uiteraard blij mee zijn.

Maar het probleem zit dieper. De afgelopen 25 jaar zijn meer dan duizend spoorwegovergangen gesloten, en alleen al daarmee is veel méér dan duizend kilometer omrijden langs drukkere wegen ontstaan. De vervoersprestatie van de Nederlandse fietser is toegenomen: komt dat door al dat omrijden of omdat we fietsen steeds leuker vinden?

Het zal een toer worden om die overwegen terug te krijgen, maar het kruisen van routes voor zwaarder verkeer is de kern van de problematiek waar de fietser mee worstelt.
Er zijn duizenden kilometers fietspad die functioneel vrijwel zijn "uitgeschakeld" doordat ze doodlopen op "utilitaire voorzieningen".
Het lijkt erop dat we weinig keuze hebben, en als verkeersbeleid überhaupt zin heeft, dan moet het zo zijn dat we MEER keuze krijgen. Niet alleen van A naar B, want we willen (weer) van C naar D.
Gemeentebesturen moeten aandacht krijgen voor de behoefte aan MEER spoorwegovergangen.

Huishoudelijke zaken

Donateurs van Vrienden op de Fiets hebben al een atlasje ontvangen waarin onze contactgegevens (www.fietspadenstichting.nl) zijn opgenomen, (en een voorpublicatie van de NF-routes) maar de gegevens op de site zijn nog lang niet compleet.
In mei hebben we het eerste gesprek met Natuurmonumenten, een grondeigenaar die erg belangrijk is voor recreatie in de natuur, en eind mei of begin juni hopen we een ambtelijk deskundige van een grote gemeente bij onze doelstelling te mogen betrekken. Onze financiële brievenbus kost natuurlijk eerst geld, maar kosten voor de notaris zijn inmiddels gedekt dus het is gewoon een kwestie van tijd erin steken.
Wie de stichting wil steunen, kan dus het beste in de zomer nog even op de site terugkomen: dan is er wel een gironummer. Of nog beter, even een mailtje sturen om het oprichtingsbestuur een handje te helpen.

LAATSTE LOODJES FIETSATLAS

De lange stilte op deze blog is niet veroorzaakt door gebrek aan activiteit: integendeel is de laatste hand gelegd aan de enorme hoeveelheid informatie waar vrienden en sympatisanten van de fietspadenstichting straks in hun eigen regio hun voordeel mee kunnen doen.
We inventariseren dus alles wat als toeristisch fietspad te boek staat of nu al bruikbaar is, waardoor een kaartbeeld ontstaat waarin fietsmogelijkheden beter op elkaar aansluiten. Opengestelde landgoederen en verharde boerenpaden of vergeten weggetjes die voor autoverkeer geen doorgaande verbinding hebben, met maximaal vijf woonadressen, wegen die afgesloten zijn voor autoverkeer, wegen met afwijkende verharding, asfaltpaden, schelpenpaden, alles krijgt in principe dezelfde kleur om de samenhang zichtbaar te maken: de weg is opengesteld voor de fietswandelaar, maar doorgaand autoverkeer heeft er niets te zoeken.

Groot nieuws is de medewerking van Eurosense, een bedrijf dat luchtfoto's digitaliseert. Dit betekent dat als achtergrond van alle kaarten een gedetailleerd landschapsbeeld kan worden getoond - beter dan topografische kaarten van dezelfde schaal.

Knooppuntroutes zullen bij verschijnen, eind mei, vrijwel actueel zijn. inclusief het nieuwe netwerk van Twente (met dank aan de regio en aan het Gelders-Overijssels Bureau voor Toerisme).
Het eerst verschijnen kaarten en atlas van Zuid-Nederland (1:60.000) en daarna de atlas van heel Nederland. Die laatste heeft nog geen onverharde wegen, maar wel alles wat nu al fietsbaar is.

04 maart 2007

de bus uit, op de fiets

Met het aantreden van het nieuwe kabinet komt er meer aandacht voor de bevordering van gezondheid, in het bijzonder door beweging.
Om dat concreet te maken, kan zowel landelijk als plaatselijk gescoord worden met de enorme vervoersprestatie van de fiets: evenveel als het hele openbare vervoer. Op korte afstanden verslaat de fiets natuurlijk alle vervoermiddelen, maar het optimale ritje om gezond te blijven is 30 tot 60 minuten, dat staat voor een kilometer of 12.

Wil je mensen zover krijgen dan moet fietsen toch niet enkel maar nuttig zijn: het moet aantrekkelijk zijn. Het aangewezen middel om fietsen aantrekkelijker te maken, is het aanleggen van vrijliggende fietspaden,in een recreatieve entourage en liefst met een utilitaire nevenfunctie...
Politiek gezien betekent dat gewoon, dat de fiets niet meer in adem met het openbaar vervoer genoemd moet worden, maar als voordelige concurrent!

04 februari 2007

Zomaar een fietstocht

Lijkt me wel iets voor een nieuwe rubriek op de blogspot: een rondje van de kaart rijden wat dan niet blijkt te kunnen. Commentaren met soortgelijke ervaringen zijn van harte welkom.
Bijvoorbeeld gisteren, in Laag Keppel met een kop koffie bij het zorghotel in het voormalig station begonnen en langs de oude Hessenweg het prachtige fietspad naar Doetinchem gevolgd, verderop Loenhoutseweg. Vlak voor Doetinchem rechtsaf weg volgen om een rondje te maken richting het andere fietspad dat op de ANWB-kaart door de Kruisbergse bossen gaat.
Veel mountainbikers gezien, 's winters gaat het nog wel maar 's zomers moet u dit niet proberen, vertelt een voorbijganger. Het fietspad bestaat dus niet. Maar verderop komt een stukje asfalt, en met een lusje langs grote wegen moeten we op een leuk weggetje langs de Oude IJssel naar kasteel Laag Keppel komen. Het ligt er, het heet "Rijksweg" en loopt volgens de borden dood. Een bewoner vertelt dat "die dijk" een gatenverharding heeft van betonstenen onder een grasmat, met hier en daar prikkeldraad. Maar het is wel rustig. Eigendom van het waterschap, en "officieel" mag je er niet komen. Mijn gezelschap ziet er van af, dus we rijden langs de autoweg terug. Een gemiste kans voor het waterschap...

31 januari 2007

Robuuste campagne nodig voor recreatief fietsen

De politieke aandacht is een beetje weg bij de fietser. We fietsen terug naar de stad met de wind in de rug en merken niet dat we bij dezelfde windrichting voortaan moeilijker weer naar buiten komen. Voor de ledenwerving is daarom de slagzin bedacht:
TRAP JE TERUG NAAR DE NATUUR
Het verloren paradijs en het persoonlijk belang zijn direct in verband gebracht met de typerende zelfwerkzaamheid van de fietser: trappen! Bovendien is versterking van de natuurbeleving zo helemaal bovenaan het verlanglijstje van de recreatieve fietser gezet, waar het volgens enquetes ook thuis hoort. Dieper en langer de natuur in, de parkeerplaats en de wandelbosjes met informatiepanelen ver achter je laten, daar gaat de fietser voor, desnoods even met tegenwind...

27 januari 2007

WEBSITE IN AANBOUW

Discussie op een weblog is natuurlijk gezelliger, maar wie snel wil weten waar de fietspadenstichting voor staat, kan alvast kijken op de site van de fietspadenstichting.
Er staan nog geen flitsende plaatjes op, maar wel allerlei interessante links en lijstjes waar de fietsvrijwilliger iets mee kan. Tot zelfs onbekende fietspaden publiceren op internet...
Het prille uiterlijk van de site prikkelt misschien meteen een vrijwilliger die formulieren aan de site kan hangen om data te verzamelen en een interface om verzamelde data ook weer gebruikersvriendelijk aan te bieden...

23 januari 2007

meldpunt OVERwegen

De fiets maakt in Nederland evenveel kilometers als de trein, en de laatste jaren helpt Prorail daar een handje bij: 1/3 van alle overwegen is al opgeheven, en de locaties van de resterende overwegen worden niet verstrekt aan "niet aan het spoorbedrijf gelieerde instellingen".
Omrijden langs autowegen dus omdat de concurrent je in training houdt.
Wij willen de overwegen die er nog zijn duidelijk en voor iedereen op de kaart zetten.
Bovendien willen we een overzicht van ten onrechte verdwenen of gewoon gewenste overwegen, om als Vrienden van de Overwegen het fietsverkeer weer op gang te helpen. Overwegen, net zo nodig als Voetveren, om ongelijksoortige infrastructuur over te steken...
Meld dus locatie en status van overwegen aan overwegen@fietspadenstichting.nl

Meldpunt wegwijzernummers

Wegwijzernummers op de kaart, handig om te weten waar je bent. Helaas zijn de nummers handelswaar, en de bezitters hebben alleen langs wegen de juiste locaties. Heb je een GPS, verzamel dan nummers en locaties, wij zetten ze op de fietspadenkaart!
Via openbare bronnen hebben we een verzameling wegwijzerlocaties in opbouw die dit voorjaar al in de fietsatlas komt. Maar de nummers: help ons om die openbaar te maken!

14 januari 2007

fietsen op een bedrijventerrein?

Het platteland verandert snel. Minder koeien, meer activiteiten waar de consument op afkomt. Met de auto meestal, zeker als het geen "fietsweer" is. De boerderij wordt een weidewinkel, een tuincentrum, een pretpark, een golfbaan, of een appartementencomplex, waar maar vraag naar is. Boerderijen waren altijd al bedrijven, maar als ze veel verkeer gaan aantrekken en als bedrijfsgebouwen geen agrarisch karakter meer hoeven te hebben, dan wordt ieder agrarisch gebied een bedrijvencomplex...
Sommige
plattelandswegen konden het verkeer van een paar leveranciers en een grootafnemer nog aan, zonder voor fietsers ongeschikt te worden. Maar de recreatie op het platteland gaat dus veranderen: samen in de file naar de boer, ja gezellig...
Voor de fietser zit er niets anders op dan opnieuw eigen wegen te banen, achterlangs en binnendoor. Waar vrijliggende fietspaden nog niet op elkaar aansluiten, daar moet flink gepuzzeld worden. In west- en noord-Nederland is veel te bereiken met zelfbedieningspontjes, in combinatie met schouwpaden op dijken, langs weteringen en dergelijke.


10 januari 2007

Deltaplan fietspaden nodig

Recreatieve fietspaden zijn geen luxe, maar ze vormen een gemeenschappelijk domein waar marktwerking ons nog niet tot klassen heeft getransformeerd, een exponent van een collectieve samenleving. Al hebben we geen fietsende koningin meer, de vrijetijdsbesteding is te zeer een bindend element in de samenleving om aan de sorterende werking over te laten van aanbieders die denken in (sociaal-economische) klassen en doelgroepen. Als we elkaar niet in Thailand, niet in de Maghreb en niet bij Centerparks kunnen ontmoeten, laat het dan op de hei wezen...

04 januari 2007

Vakantieroutes op zijn Vlaams

Momenteel werkt een aantal fietsprofessionals in hoog tempo aan 2000 kilometer NatuurFietsroutes, NF-routes. Deze routes vormen een kwalitatief hoogwaardige aanvulling op het netwerk van bewegwijzerde LF-routes in Nederland en zullen in eerste instantie op fietskaarten worden afgedrukt en ook spoedig als GPS-tracks beschikbaar komen. De bedoeling is om in samenspraak met lokale wegbeheerders tot bewegwijzering te komen. In Vlaanderen bestaan naast door de overheid gesubsidieerde LF-routes ook gestickerde routes, die onderhouden worden door de initiatiefnemers van het hele Vlaamse LF-netwerk. Desnoods moet het maar op die manier.
Tot voor kort bestonden in Nederland ook onbewegwijzerde maar wel beschreven LF-routes, maar die zijn geschrapt om kosten te besparen.
De initiatiefnemers van de stichting willen niet dat daarmee gaten vallen in het netwerk van vakantiemogelijkheden in Nederland en roepen vakantiefietsers op om in eigen om gemeente, provincie en bij charitatieve instellingen en recreatieschappen te gaan pleiten alsnog een volledig netwerk vakantieroutes te bewegwijzeren. De vervallen LF-routes of de nieuwe NF-routes, daar kan per geval tussen gekozen worden.

03 januari 2007

Eerst studeren, dan plannen maken..

Als fietser begin je natuurlijk altijd bij ontbrekende verbindingen en vervelende wegvakken. Maar een plan heb je pas wanneer je weet waar je over praat. Wat staat er in het provinciale fietspadenplan, wat wil de gemeente, wie is de eigenaar en hoe wordt de grond gebruikt, hoeveel mensen gaan het pad gebruiken, wat zijn de technische opties, wat gaat het kosten, wie zou mee willen helpen, enzovoort. In april moet er een redelijke vraagbaak op internet staan maar plaatselijke dingen moet je toch zelf uitzoeken.
Misschien praat je wel over meerdere paden: voor de continuïteit moet je dan denken aan een vaste kern mensen met uiteenlopende specialiteiten die elkaar aanvullen. Een vereniging of zo..

02 januari 2007

Overheid zit te wachten op initiatieven van fietsers

Fietspadenplannen worden door provincies gemaakt. Aanlegplannen die in zulke plannen passen, krijgen subsidie. Maar gemeentes komen zelden met plannen die over hun eigen grenzen heen gaan, en veel provincies hebben recreatieschappen die alleen wandelbosjes en parkeerplaatsen beheren. Alleen gebieden die een fietspadvereniging hebben (gehad), hebben een recreatieschap met een brede visie. Burgers die niet zelf plannen maken en promoten, doen zichzelf dus tekort.
En dan is er tegenwoordig ook nog geld van de Europese Unie voor de aanleg van fietspaden - daar wordt in Frankrijk, Spanje en Italië al druk gebruik van gemaakt...
Kijk maar eens op www.greenwaysforeurope.org

Betere fietskaarten maken we zelf

Met een GPS kun je een track schrijven, om vast te leggen waar fietspaden precies liggen. In de opmerkingen zet je wat voor pad het is, en hoe het heet.
Via Google Maps kun je die informatie voor alle gebruikers zichtbaar maken. Hebben we geen handige medeblogger die ons kan helpen om die informatie makkelijk te uploaden naar de website van de stichting?
Dan helpen we tegelijk recreanten op pad waar de topografische dienst al honderd jaar in gebreke blijft, en informeren we gemeenten en vrijwilligers over de plaatselijke mogelijkheden.
Onverharde paden en gewenste verbindingen kunnen we zo ook op de kaart krijgen...